канстэ́бль
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канстэ́бль |
канстэ́блі |
| Р. |
канстэ́бля |
канстэ́бляў |
| Д. |
канстэ́блю |
канстэ́блям |
| В. |
канстэ́бля |
канстэ́бляў |
| Т. |
канстэ́блем |
канстэ́блямі |
| М. |
канстэ́блю |
канстэ́блях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канстэ́бль, ‑я, м.
Ніжэйшы паліцэйскі чын у Вялікабрытаніі і ЗША, а таксама камендант крэпасці або палаца ў Англіі.
[Англ. constable.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канстэ́бль
(англ. constable, ад фр. connetable = канетабль)
ніжэйшы паліцэйскі чын у Англіі і ЗША, а таксама камендант крэпасці або палаца ў Англіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
консте́бль канстэ́бль, -ля м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
police constable [pəˌli:sˈkʌnstəbl] n. паліцэ́йскі, канстэ́бль
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
police officer [pəˈli:sˌɒfɪsə] n. паліцэ́йскі, канстэ́бль
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
constable [ˈkʌnstəbl] n. BrE канстэ́бль (ніжэйшы паліцэйскі чын)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
PC2 [ˌpi:ˈsi:] BrE (скар. ад Police Constable) канстэ́бль
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)