кананічная

кананічная літаратура

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

канані́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	канані́чны	канані́чная	канані́чнае	канані́чныя
Р.	канані́чнага	канані́чнай канані́чнае	канані́чнага	канані́чных
Д.	канані́чнаму	канані́чнай	канані́чнаму	канані́чным
В.	канані́чны (неадуш.) канані́чнага (адуш.)	канані́чную	канані́чнае	канані́чныя (неадуш.) канані́чных (адуш.)
Т.	канані́чным	канані́чнай канані́чнаю	канані́чным	канані́чнымі
М.	канані́чным	канані́чнай	канані́чным	канані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Тарцыя́рка ’багамольная жанчына, якая дала абяцанне кожны дзень хадзіць у касцёл’ (Скарбы). З польск. tercjarka ’прыналежная да ордэна св. Францыска’, ад tercja ’кананічная гадзіна’ (< лац. tertius ’трэці’, г. зн. ’прыналежны да 3‑й ступені ў ордэне’, гл. Брукнер, 569).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum