канані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канані́чны канані́чная канані́чнае канані́чныя
Р. канані́чнага канані́чнай
канані́чнае		 канані́чнага канані́чных
Д. канані́чнаму канані́чнай канані́чнаму канані́чным
В. канані́чны (неадуш.)
канані́чнага (адуш.)		 канані́чную канані́чнае канані́чныя (неадуш.)
канані́чных (адуш.)
Т. канані́чным канані́чнай
канані́чнаю		 канані́чным канані́чнымі
М. канані́чным канані́чнай канані́чным канані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)