калясні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. калясні́ца калясні́цы
Р. калясні́цы калясні́ц
Д. калясні́цы калясні́цам
В. калясні́цу калясні́цы
Т. калясні́цай
калясні́цаю		 калясні́цамі
М. калясні́цы калясні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калясні́ца ж., уст. колесни́ца;

◊ апо́шняя спі́ца ў ~цы — погов. после́дняя спи́ца в колесни́це

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калясні́ца, ‑ы, ж.

У старажытных грэкаў і рымлян — двухколая павозка, якой карысталіся ў час трыумфальных шэсцяў, спаборніцтваў і баёў. Баявая калясніца. Спаборніцтвы калясніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калясніца

т. 7, с. 500

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

калясні́ца ж гіст Kámpfwagen m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

квадры́га, -і, ДМ -ры́зе, мн. -і, -ры́г, ж.

Двухколавая антычная калясніца, запрэжаная чацвёркай коней у адзін рад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

колесни́ца ист., уст. калясні́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hearse [hɜ:s] n. катафа́лк; пахава́льная калясні́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chariot [ˈtʃæriət] n. poet.

1. калясні́ца

2. фаэто́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

квадры́га, ‑і, ДМ ‑рызе, ж.

Двухколая антычная калясніца, запрэжаная чацвёркай коней у адзін рад.

[Лац. quadriga.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)