калясні́ца, ‑ы, ж.

У старажытных грэкаў і рымлян — двухколая павозка, якой карысталіся ў час трыумфальных шэсцяў, спаборніцтваў і баёў. Баявая калясніца. Спаборніцтвы калясніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)