Verbum

анлайнавы слоўнік

кало́ссе, -я, н., зб.

Каласы.

Ядраным зернем налілося к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кало́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кало́ссе ср., собир. коло́сья мн.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кало́ссе, ‑я, н., зб.

Каласы. Схілілася налітае ядраным зернем калоссе. Васілевіч. Шасцяць у калоссі сярпы. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Калоссе» (час.) 5/273; 6/395

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Калоссе»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кало́ссе н. зборн. (каласы) Ähren pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

kłosie

н. зборн. калоссе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ко́лос ко́лас, -са м., мн. каласы́, -со́ў, собир. кало́ссе, -сся ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кучара́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; незак., каго-што.

Рабіць кучаравым. Кучаравіць валасы. □ Вецер, вецер гне калоссе, кучаравіць сенажаць... Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)