кале́гіум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кале́гіум кале́гіумы
Р. кале́гіума кале́гіумаў
Д. кале́гіуму кале́гіумам
В. кале́гіум кале́гіумы
Т. кале́гіумам кале́гіумамі
М. кале́гіуме кале́гіумах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кале́гіум м., уст. колле́гиум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кале́гіум, ‑а, м.

Уст. Тое, што і калегія (у 2, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калегіум

т. 7, с. 458

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кале́гіум

(лац. collegium = таварыства, супольнасць)

закрытая сярэдняя або вышэйшая навучальная ўстанова ў 16—18 ст. у Зах. Еўропе, Польшчы, Вялікім княстве Літоўскім.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Калегіум музікум (муз. т-вы) 2/186; 3/444; 7/311; 11/320

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Полацкі езуіцкі калегіум 6/604; 8/486, 489

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пінскі езуіцкі калегіум 8/438, 440—441 (укл.), 441

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

езуіцкі калегіум

т. 6, с. 383

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Драгічынскі езуіцкі калегіум

т. 6, с. 191

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)