каланча́, -ы́, мн. -ы́, -э́й, ж.

Дазорная вышка над будынкам пажарнай часці.

Пажарная к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каланча́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каланча́ каланчы́
Р. каланчы́ каланчэ́й
Д. каланчы́ каланча́м
В. каланчу́ каланчы́
Т. каланчо́й
каланчо́ю		 каланча́мі
М. каланчы́ каланча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каланча́ ж. каланча́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каланча́ каланча́, -чы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каланча́, ‑ы, ж.

Дазорная вышка пажарнай часці. Пажарная каланча. □ — Да вайны пажарная была на плошчы. Не толькі з каланчы, але і з вокнаў другога паверха, дзе змяшчалася дзяжурка, плошча была як на далоні. Шамякін.

[Цюрк. калача з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каланча

т. 7, с. 452

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каланча́ ж Féuerwarte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каланча́

(рус. каланча < цюрк. kalača, ад ар. kal’a = крэпасць)

дазорная вышка пажарнай часці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Lúlatsch

m -(e)s, -e разм. бамбі́за, каланча́, бе́йбус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

strażnica

ж.

1. вартаўнічая вышка; каланча;

2. застава;

3. старожка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)