з’е́зд

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. з’е́зд
Р. з’е́зду
Д. з’е́зду
В. з’е́зд
Т. з’е́здам
М. з’е́здзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

з’е́зд

‘сход; месца, па якім з'язджаюць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. з’е́зд з’е́зды
Р. з’е́зда з’е́здаў
Д. з’е́зду з’е́здам
В. з’е́зд з’е́зды
Т. з’е́здам з’е́здамі
М. з’е́здзе з’е́здах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

з’езд², -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Месца, па якім з’язджаюць, спуск.

Стромкі з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’езд¹, -а/-у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. -у, гл. з’ехацца.

2. -а. Сход прадстаўнікоў якіх-н. вялікіх арганізацый, груп насельніцтва і пад.

З. славістаў.

|| прым. з’е́здаўскі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’езд I (род. з’е́зда) м. (форма общественной деятельности) съезд;

з. вучо́ных — съезд учёных;

парты́йны з. — парти́йный съезд

з’езд II м.

1. (род. з’е́зду) (действие) съезд;

з. з гары́ на са́нках — съезд с горы́ на са́нках;

2. (род. з’е́зда) (место, по которому съезжают) съезд, спуск;

стро́мы з. з гары́ — круто́й съезд (спуск) с горы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

з’езд, ‑а і ‑у, М ‑дзе, м.

1. ‑у. Дзеянне паводле дзеясл. з’язджацца — з’ехацца (у 2 знач.). Пачаўся з’езд гасцей.

2. ‑а. Сход прадстаўнікоў якіх‑н. вялікіх арганізацый, катэгорый насельніцтва і пад., які мае грамадска-палітычны або навуковы характар. З’езд КПСС. З’езд настаўнікаў. З’езд калгаснікаў. З’езд славістаў.

3. ‑у. Дзеянне паводле дзеясл. з’язджаць — з’ехаць (у 1, 2 знач.). З’езд з гары на санках. Пры з’ездзе з дарогі воз абярнуўся.

4. ‑а. Месца, па якім спускаюцца, з’язджаюць уніз: спуск. Відаць было, як яны [немцы] спускаліся па дарожным з’ездзе ўніз, хаваючыся за гліністымі буграмі. Лынькоў. Перш чым трапіць.. да мосціка, трэба з’ехаць пракапаным з’ездам, дзе калёсы і чалавек хаваюцца з галавою. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’езд м.

1. (дзеянне) Zusámmenkunft f -, -künfte;

з’езд гасце́й Éintreffen der Gäste;

2. (партыі) Partéitag m -(e)s, -e;

3. (арганізацыі) Kongréss m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

з’е́хацца, з’е́дуся, з’е́дзешся, з’е́дзецца; з’е́дзься; зак.

1. Едучы, сустрэцца, сутыкнуцца.

З. на ростанях.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сабрацца ў адно месца, прыехаўшы з розных месц (пра многіх).

На вяселле з’ехалася ўся радня.

|| незак. з’язджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. з’езд, -у, М -дзе, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Усебеларускі з’езд 10/495

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

другі з’езд КП(б)Б

т. 6, с. 215

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)