зіхо́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зіхо́ткі зіхо́ткая зіхо́ткае зіхо́ткія
Р. зіхо́ткага зіхо́ткай
зіхо́ткае		 зіхо́ткага зіхо́ткіх
Д. зіхо́ткаму зіхо́ткай зіхо́ткаму зіхо́ткім
В. зіхо́ткі (неадуш.)
зіхо́ткага (адуш.)		 зіхо́ткую зіхо́ткае зіхо́ткія (неадуш.)
зіхо́ткіх (адуш.)
Т. зіхо́ткім зіхо́ткай
зіхо́ткаю		 зіхо́ткім зіхо́ткімі
М. зіхо́ткім зіхо́ткай зіхо́ткім зіхо́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зіхо́ткі разг., см. зіхатлі́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зіхо́ткі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і зіхатлівы. З чорнага, блішчастага ад макраты каменнага жолаба, разбіваючыся аб скалу, ліўся, зіхоткі струмень вады. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зіхо́ткі glänzend, stráhlend, léuchtend; перан. fréudestrahlend, glückstrahlend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

beaming [ˈbi:mɪŋ] adj.

1. зіхо́ткі, прамяні́сты

2. са све́тлай усме́шкай; ра́дасны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schíllernd

a пералі́вісты, зіхо́ткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stráhlend

a бліску́чы, праме́нны, зіхо́ткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beaming

[ˈbi:mɪŋ]

adj.

1) зіхо́ткі, сьве́тлы, прамяні́сты

2) са сьве́тлай усьме́шкай; ра́дасны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glittering

[ˈglɪtərɪŋ]

1.

adj.

бліску́чы, блішча́сты; зіхатлі́вы, зіхо́ткі, асьляпля́льны

2.

n.

зьзя́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brilliant​2 [ˈbrɪliənt] adj.

1. бліску́чы; выда́тны; выбі́тны;

a brilliant idea бліску́чая ідэ́я

2. я́ркі; бліску́чы, зіхатлі́вы, зіхо́ткі;

brilliant sunshine я́ркае со́нечнае святло́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)