зярня́ты, -ня́т зёрна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зярня́ты Körner pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пратэінавыя зярняты, гл. Алейронавыя зярняты

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Алейронавыя зярняты 1/238

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пратэінавыя зярняты

т. 13, с. 26

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЛЕЙРО́НАВЫЯ ЗЯРНЯ́ТЫ

(ад грэч. aleuron мука),

пратэінавыя зярняты, бясколерныя невял. круглаватыя адкладанні запасных бялкоў у клетках тканак раслін, пераважна ў насенні. Пажыўнымі рэчывамі алейронавых зярнят жывіцца зародак пры прарастанні насення. Утвараюцца пры выспяванні насення з высыхаючых вакуолей. Адрозніваюць алейронавыя зярняты простыя (дробныя зярняткі аднароднай структуры) і складаныя, у якіх знаходзяцца бялковыя крышталі і мінер. ўключэнні — глабоіды. Простыя алейронавыя зярняты ёсць у клетках мучністых (пшаніцы, жыта, кукурузы і інш.), складаныя — у алеістым насенні (клешчавіны, тунгу, крыжакветных і інш.) раслін.

Да арт. Алейронавыя зярняты. Алейронавы слой: 1 — просты ў жытнёвым зярняці; 2 — просты ў семядолях гароху; 3 — складаны ў эндасперме клешчавіны.

т. 1, с. 239

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зе́рне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зе́рне зе́рні
зярня́ты
Р. зе́рня зе́рняў
зярня́т
Д. зе́рню зе́рням
зярня́там
В. зе́рне зе́рні
зярня́ты
Т. зе́рнем зе́рнямі
зярня́тамі
М. зе́рні зе́рнях
зярня́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сяве́ц, сяўца́, мн. сяўцы́, сяўцо́ў, м.

Сейбіт, чалавек, які сее зярняты на ніве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыкалу́пваць і павыкалу́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Калупаючы, выняць адкуль-н. усё, многае.

П. зярняты з коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лушчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., што.

1. Выняць, лушчачы; вылузаць.

Вавёрка вылушчыла зярняты з яловай шышкі.

2. Выдаліць хірургічным спосабам (спец.).

В. костку.

|| незак. вылу́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)