зубраня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. зубраня́ зубраня́ты
Р. зубраня́ці зубраня́т
Д. зубраня́ці зубраня́там
В. зубраня́ зубраня́т
Т. зубранё́м зубраня́тамі
М. зубраня́ці зубраня́тах

Іншыя варыянты: зубранё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зубраня́ і зубранё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня зубра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«Зубраня»

т. 7, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зубранё ср., см. зубраня́

зубраня́ и зубранё, -ня́ці ср. зубрёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зубраня́ і зубранё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня зубра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубранё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. зубранё́ зубраня́ты
Р. зубраня́ці зубраня́т
Д. зубраня́ці зубраня́там
В. зубранё́ зубраня́т
Т. зубранё́м зубраня́тамі
М. зубраня́ці зубраня́тах

Іншыя варыянты: зубраня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зубрёнок м. зубраня́ и зубранё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

żubrzątko

н. зубраня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)