зубранё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
| зубранё́ | зубраня́ты | |
| зубраня́ці | зубраня́т | |
| зубраня́ці | зубраня́там | |
| зубранё́ | зубраня́т | |
| зубранё́м | зубраня́тамі | |
| зубраня́ці | зубраня́тах |
Іншыя варыянты: зубраня́.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)