зубранё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. зубранё́ зубраня́ты
Р. зубраня́ці зубраня́т
Д. зубраня́ці зубраня́там
В. зубранё́ зубраня́т
Т. зубранё́м зубраня́тамі
М. зубраня́ці зубраня́тах

Іншыя варыянты: зубраня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)