зрабі́цца гл. рабіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зрабі́цца сов.

1. сде́латься, стать;

ён ~бі́ўся выда́тным вучо́ным — он сде́лался (стал) выдаю́щимся учёным;

надво́р’е ~бі́лася дрэ́нным — пого́да ста́ла плохо́й;

2. (случиться) произойти́; ста́ться; стрясти́сь;

што ~бі́лася з заво́дам? — что произошло́ (ста́лось) с заво́дом?;

што тут ~бі́лася? — что здесь произошло́ (стрясло́сь)?;

бяда́ ~бі́лася — беда́ стрясла́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зрабі́цца, зраблюся, зробішся, зробіцца.

Зак. да рабіцца (у 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрабі́цца

1. (стаць) wérden;

надво́р’е зрабі́лася дрэ́нным das Wétter ist schlecht gewórden;

2. зал. стан gemácht wérden, getán wérden; hérgestellt wérden, gebástelt wérden, gebáut wérden; erfüllt wérden;

рабо́та зрабі́лася die Árbeit wúrde gemácht [erfüllt]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рабі́цца, раблю́ся, ро́бішся, ро́біцца; незак.

1. (часцей ужыв. як звязка ў састаўным іменным выказніку). Станавіцца.

Р. вясёлым.

Чалавек робіцца майстрам у час працы.

Рабілася (безас.) млосна.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адбывацца, тварыцца.

Бацька добра ведаў, што рабілася ў хаце.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). З’яўляцца, утварацца (разм.).

Калі яна смяялася, на шчочках рабіліся ямачкі.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вырабляцца з чаго-н.

Цэгла робіцца з гліны.

◊

Што яму робіцца (зробіцца)! (разм.) — нічога з ім не здараецца, нічога з ім не будзе.

|| зак. зрабі́цца, зраблю́ся, зро́бішся, зро́біцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сотвори́ться зрабі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

соде́яться учыні́цца, зрабі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

учини́ться учыні́цца, зрабі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зну́дзіць, -дзіць; безас., зак. (разм.).

Зрабіцца блага, званітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вспуши́ться зрабі́цца пушы́стым, пу́льхным.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)