зна́чны, -ая, -ае.

1. Вялікі памерам, колькасцю, сілай.

Значныя страты.

У значнай ступені.

Значна (прысл.) больш.

2. Які мае вялікае значэнне, важны.

Значныя падзеі.

З. чалавек.

|| наз. зна́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зна́чны

1. (большой по размеру) значи́тельный; поря́дочный, изря́дный, соли́дный;

2. (важный) значи́тельный; зна́чимый;

адбылі́ся ~ныя падзе́і — произошли́ значи́тельные собы́тия;

3. разг. заме́тный;

ледзь ~ная ўсме́шка — едва́ заме́тная улы́бка;

◊ трыма́цца на ~най адле́гласці — держа́ться на почти́тельном расстоя́нии;

у ~най ме́ры — в значи́тельной ме́ре (сте́пени)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зна́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Вялікі намерам, колькасцю, сілай і пад. Значная частка. У значнай ступені. □ Малыя варожыя заслоны, якія трапляліся на шляху, — знішчалі [байцы]. Ад сустрэчы са значнымі сіламі ворага ўхілялася, заходзілі глыбей у лясы. Шамякін. Няма патрэбы ўсяму ўзводу ісці пад Доўгі Брод, .. тым болей, што для гэтага трэба зрабіць значны крук. Колас.

2. Важны па значэнню; істотны. Значныя падзеі. Значная роля. □ Астаючыся верным сабе, Кашын не прапускаў ніводнага больш-менш значнага сходу. Карпаў. // Разм. Які займае высокае становішча ў грамадстве; уплывовы. Ну, калі ўжо сам таварыш Верашчака... — прамовіў я такім тонам, быццам мне вельмі добра было вядома, якая гэта значная птушка — Верашчака. Васілёнак.

3. Разм. Бачны, прыметны. Вусны дзедавы складаліся ў ледзь значную ўсмешку. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зна́чна прысл, зна́чны

1. bedéutend, ánsehnlich, beträchtlich;

зна́чнае паляпшэ́нне beträchtliche [bedéutende] Verbésserung;

у зна́чнй ме́ры [ступе́ні] in bedéutendem Máße;

2. разм (бачны, прыкметны) bedéutend, bemérkbar, bemérkenswert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

...значны, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на колькасць лічбаў у ліку, напрыклад: адназначны, двухзначны, васьмізначны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырабо́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

Дадатковы заробак.

Значны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уро́н, -у, м.

Страта, шкода.

Буран нанёс значны ў. гаспадарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вялі́зны, -ая, -ае.

Вельмі значны па велічыні; надта вялікі.

Вялізнае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

асаблі́вы, -ая, -ае.

Адметны, не такі, як усе; больш значны, чым звычайна.

Асаблівае старанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

істо́тны, -ая, -ае.

Які складае сутнасць чаго-н.; значны, важны.

І. недахоп.

|| наз. істо́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)