змяне́ нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адз.
мн.
Н.
змяне́ нне
змяне́ нні
Р.
змяне́ ння
змяне́ нняў
Д.
змяне́ нню
змяне́ нням
В.
змяне́ нне
змяне́ нні
Т.
змяне́ ннем
змяне́ ннямі
М.
змяне́ нні
змяне́ ннях
Крыніцы:
krapivabr2012 ,
nazounik2008 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змяне́ нне , -я, н.
1. гл. змяніцца, змяніць.
2. мн. -і, -яў. Папраўка, пераробка, якая мяняе што-н. ранейшае.
Змяненні ў правапісе.
Карэнныя змяненні ў жыцці грамадства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змяне́ нне ср. , в разн. знач. измене́ ние;
з. спа́ дчыннасці — измене́ ние насле́ дственности;
з. па скло́ нах — измене́ ние по падежа́ м;
уне́ сці ~нні ў прае́ кт пастано́ вы — внести́ измене́ ния в прое́ кт постановле́ ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змяне́ нне , ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. змяняць — змяніць і стан паводле знач. дзеясл. змяняцца — змяніцца. Змяненне грамадскіх адносін. Змяненне спадчыннасці.
2. Папраўка, пераробка, унесеная ў што‑н., якая мяняе што‑н. ранейшае. Змяненні ў правапісе. Унесці дадаткі і змяненні ў праект пастановы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ЗМЯНЕ́ ННЕ ,
найбольш агульная форма быцця ўсіх аб’ектаў і з’яў, што ўяўляе сабой усялякі рух і ўзаемадзеянне, пераход з аднаго стану ў другі. Уключае ў сябе любыя пераўтварэнні форм руху, усе працэсы развіцця, а таксама ўзнікненне новых з’яў у свеце. Ахоплівае колькаснае павелічэнне ці змяншэнне характарыстык цел і іх якасныя трансфармацыі. Гістарычна змяняюцца не толькі любыя канкрэтныя ўласцівасці цел, але і самі законы руху матэрыі. У філасофіі З. заўсёды проціпастаўляецца спакой і ўстойлівасць цел, але і самі яны адносныя, таму што з’яўляюцца прыватным выпадкам і вынікам агульнага руху матэрыі.
т. 7, с. 98
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
змяне́ нне н. Änderung f -, -en, Veränderung f -, -en, Wé chsel m -s; Wá ndlung f -, -en; Wá ndel m -s (перамена );
змяне́ нне значэ́ ння лінгв. Bedé utungswandel m ;
змяне́ нне надво́ р’я Wé tterveränderung f -; Wé tterumschwung m -(e)s, Wé tterumschlag m -(e)s (раптоўнае );
змяне́ нне палі́ тыкі Polití kwechsel;
змяне́ нне фармулёўкі die Á bänderung é iner Formulí erung;
уне́ сці змяне́ нні Änderungen vó rnehmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
змяні́ цца , змяню́ ся, зме́ нішся, зме́ ніцца; зак.
1. Стаць іншым.
Жыццё ў вёсцы змянілася.
З. з твару (пра перамену ў выразе твару).
2. Замяніцца другім, другімі (на якой-н. пасадзе, месцы).
За апошні час тут змяніліся тры старшыні калгаса.
3. Вызваліцца ад абавязкаў, якія выконваюцца пазменна.
З. з дзяжурства.
4. Змяніць на сабе бялізну, адзенне (разм. ).
Не было ў што з. (безас. ).
|| незак. зме́ ньвацца , -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. змяне́ нне , -я, н. (да 1 і 2 знач. ) і зме́ на , -ы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змяні́ ць , змяню́ , зме́ ніш, зме́ ніць; зме́ нены; зак.
1. каго-што . Зрабіць інакшым.
З. канструкцыю машыны.
2. каго-што . Замяніць другім.
З. кіраўніка аддзела.
З. работу.
3. каго (што ). Пачаць дзейнічаць замест другога, заняўшы чыё-н. месца.
З. дазорных.
4. каго-што . З’явіцца ўслед за кім-, чым-н. , замяняючы сабой каго-, што-н.
Лета змяніла вясну.
5. што . Пачаць карыстацца чым-н. замест чаго-н. іншага, перамяніць.
З. бялізну.
|| незак. змяня́ ць , -я́ ю, -я́ еш, -я́ е і зме́ ньваць , -аю, -аеш, -ае.
|| наз. змяне́ нне , -я, н. (да 1 знач. ) і зме́ на , -ы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
камбінато́ рны , -ая, -ае (спец. ).
Заснаваны на камбінаванні.
К. аналіз (у матэматыцы). Камбінаторнае змяненне гукаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
карэкты́ ў , -ты́ ву, мн. -ты́ вы, -ты́ ваў, м. (кніжн. ).
Частковая папраўка, змяненне чаго-н.
Унесці карэктывы ў рукапіс.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)