змо́раны, -ая, -ае.

1. Абяссілены, стомлены цяжкай працай ці якім-н. іншым заняткам.

З. падарожнік.

2. Які выяўляе стомленасць.

З. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змо́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́раны змо́раная змо́ранае змо́раныя
Р. змо́ранага змо́ранай
змо́ранае		 змо́ранага змо́раных
Д. змо́ранаму змо́ранай змо́ранаму змо́раным
В. змо́раны (неадуш.)
змо́ранага (адуш.)		 змо́раную змо́ранае змо́раныя (неадуш.)
змо́раных (адуш.)
Т. змо́раным змо́ранай
змо́ранаю		 змо́раным змо́ранымі
М. змо́раным змо́ранай змо́раным змо́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змо́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́раны змо́раная змо́ранае змо́раныя
Р. змо́ранага змо́ранай
змо́ранае		 змо́ранага змо́раных
Д. змо́ранаму змо́ранай змо́ранаму змо́раным
В. змо́раны (неадуш.)
змо́ранага (адуш.)		 змо́раную змо́ранае змо́раныя (неадуш.)
змо́раных (адуш.)
Т. змо́раным змо́ранай
змо́ранаю		 змо́раным змо́ранымі
М. змо́раным змо́ранай змо́раным змо́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змо́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́раны змо́раная змо́ранае змо́раныя
Р. змо́ранага змо́ранай
змо́ранае		 змо́ранага змо́раных
Д. змо́ранаму змо́ранай змо́ранаму змо́раным
В. змо́раны (неадуш.)
змо́ранага (адуш.)		 змо́раную змо́ранае змо́раныя (неадуш.)
змо́раных (адуш.)
Т. змо́раным змо́ранай
змо́ранаю		 змо́раным змо́ранымі
М. змо́раным змо́ранай змо́раным змо́раных

Кароткая форма: змо́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змо́раны

1. прич. утомлённый, истомлённый; уморённый; изму́ченный;

2. прич. сморённый;

1, 2 см. змары́ць;

3. прил. уста́лый; утомлённый, истомлённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад змарыць.

2. у знач. прым. Абяссілены, стомлены цяжкай работай ці якім‑н. іншым заняткам. Тлее ў глыбокай яме аганёк... Соладка храпуць змораныя паўстанцы. Чарот. З якой прыемнасцю мокрыя, змораныя людзі размясціліся ў сухой пячоры! Маўр. // Які выяўляе стомленасць. Начальнік раптам пачырванеў, яго надзьмуты і змораны твар наліўся абурэннем. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змо́раны ermüdet, ermáttet, erschöpft, ábgespannt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

знябы́ты, -ая, -ае (разм.).

Змораны, змучаны.

З. ад доўгай хады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сморённый змо́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыхля́ціна

‘змораны, слабы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыхля́ціна
Р. дыхля́ціны
Д. дыхля́ціне
В. дыхля́ціну
Т. дыхля́цінай
дыхля́цінаю
М. дыхля́ціне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)