здо́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здо́льны здо́льная здо́льнае здо́льныя
Р. здо́льнага здо́льнай
здо́льнае		 здо́льнага здо́льных
Д. здо́льнаму здо́льнай здо́льнаму здо́льным
В. здо́льны (неадуш.)
здо́льнага (адуш.)		 здо́льную здо́льнае здо́льныя (неадуш.)
здо́льных (адуш.)
Т. здо́льным здо́льнай
здо́льнаю		 здо́льным здо́льнымі
М. здо́льным здо́льнай здо́льным здо́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здо́льны, -ая, -ае; -лен, -льна.

1. Які мае здольнасці да чаго-н., таленавіты.

З. інжынер.

З. да матэматыкі.

2. Які можа што-н. зрабіць; які валодае пэўным уменнем.

З. да ўсякай работы.

Гэты чалавек на ўсё з. (ні перад чым не спыніцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здо́льны

1. спосо́бный; (обладающий талантом — ещё) дарови́тый;

з. ву́чань — спосо́бный учени́к;

гэ́та малады́ з. вучо́ны — э́то молодо́й дарови́тый учёный;

2. (на што и с инф.) спосо́бный;

стало́вая ~на прапусці́ць за дзень ты́сячу чалаве́к — столо́вая спосо́бна пропусти́ть в день ты́сячу челове́к;

з. на ўся́кія шту́кі — спосо́бен на вся́кие шту́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здо́льны, ‑ая, ‑ае; ‑лен, ‑льна.

1. Які мае здольнасць (у 1 знач.); які можа або ўмее што‑н. рабіць. Здольны захапляцца. □ Высокі, спрытны, стройны, да работы ўсякай здольны. Дубоўка. Героі любоўнай лірыкі Танка — маральна здаровыя людзі, яны здольны на глыбокае і моцнае пачуццё. У. Калеснік.

2. Які мае здольнасці (у 2 знач.); таленавіты. Здольны артыст. Здольны інжынер. □ «Няўжо гэта праўда, што .. [Аленка] такая здольная?» — думаў Сцёпка і не хацеў даваць веры. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здо́льны

1. (таленавіты) begábt, talentíert;

2. (умелы) fähig, geschíckt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Здо́льны ’такі, што ўмее ці можа што-н. рабіць, таленавіты’. Польск. zdolný, чэш., славац. zdolný ’тс’, славен. zdọ̑ljnji ’ніжні’ (< zdolu ’знізу’). Бел. здо́льны, відаць, з польск. zdolny, утворанага ад zdoleč ’змагчы’ — дзеяслова, пашыранага ў гэтым знач. у зах.-слав., пры дапамозе суф. ‑n‑. Параўн. здолець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэакцы́йна-здо́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэакцы́йна-здо́льны рэакцы́йна-здо́льная рэакцы́йна-здо́льнае рэакцы́йна-здо́льныя
Р. рэакцы́йна-здо́льнага рэакцы́йна-здо́льнай
рэакцы́йна-здо́льнае		 рэакцы́йна-здо́льнага рэакцы́йна-здо́льных
Д. рэакцы́йна-здо́льнаму рэакцы́йна-здо́льнай рэакцы́йна-здо́льнаму рэакцы́йна-здо́льным
В. рэакцы́йна-здо́льны (неадуш.)
рэакцы́йна-здо́льнага (адуш.)		 рэакцы́йна-здо́льную рэакцы́йна-здо́льнае рэакцы́йна-здо́льныя (неадуш.)
рэакцы́йна-здо́льных (адуш.)
Т. рэакцы́йна-здо́льным рэакцы́йна-здо́льнай
рэакцы́йна-здо́льнаю		 рэакцы́йна-здо́льным рэакцы́йна-здо́льнымі
М. рэакцы́йна-здо́льным рэакцы́йна-здо́льнай рэакцы́йна-здо́льным рэакцы́йна-здо́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дарови́тый здо́льны, таленаві́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

небезда́рный до́сыць здо́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одарённый адо́раны, здо́льны, таленаві́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)