здо́льны, -ая, -ае; -лен, -льна.
1. Які мае здольнасці да чаго-н., таленавіты.
З. інжынер.
З. да матэматыкі.
2. Які можа што-н. зрабіць; які валодае пэўным уменнем.
З. да ўсякай работы.
Гэты чалавек на ўсё з. (ні перад чым не спыніцца).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
здо́льны
1. спосо́бный; (обладающий талантом — ещё) дарови́тый;
з. ву́чань — спосо́бный учени́к;
гэ́та малады́ з. вучо́ны — э́то молодо́й дарови́тый учёный;
2. (на што и с инф.) спосо́бный;
стало́вая ~на прапусці́ць за дзень ты́сячу чалаве́к — столо́вая спосо́бна пропусти́ть в день ты́сячу челове́к;
з. на ўся́кія шту́кі — спосо́бен на вся́кие шту́ки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
здо́льны, ‑ая, ‑ае; ‑лен, ‑льна.
1. Які мае здольнасць (у 1 знач.); які можа або ўмее што‑н. рабіць. Здольны захапляцца. □ Высокі, спрытны, стройны, да работы ўсякай здольны. Дубоўка. Героі любоўнай лірыкі Танка — маральна здаровыя людзі, яны здольны на глыбокае і моцнае пачуццё. У. Калеснік.
2. Які мае здольнасці (у 2 знач.); таленавіты. Здольны артыст. Здольны інжынер. □ «Няўжо гэта праўда, што .. [Аленка] такая здольная?» — думаў Сцёпка і не хацеў даваць веры. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здо́льны
1. (таленавіты) begábt, talentíert;
2. (умелы) fähig, geschíckt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Здо́льны ’такі, што ўмее ці можа што-н. рабіць, таленавіты’. Польск. zdolný, чэш., славац. zdolný ’тс’, славен. zdọ̑ljnji ’ніжні’ (< zdolu ’знізу’). Бел. здо́льны, відаць, з польск. zdolny, утворанага ад zdoleč ’змагчы’ — дзеяслова, пашыранага ў гэтым знач. у зах.-слав., пры дапамозе суф. ‑n‑. Параўн. здолець.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
небезда́рный до́сыць здо́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
дарови́тый здо́льны, таленаві́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
одарённый адо́раны, здо́льны, таленаві́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
небестала́нный небяста́лентны, даво́лі таленаві́ты, даво́лі здо́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
выбухо́вы, -ая, -ае.
Які мае дачыненне да выбуху (у 1 знач.), з’яўляецца вынікам выбуху або здольны ўтварыць выбух ці здольны ўзрывацца.
Выбуховая хваля.
Выбуховыя рэчывы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)