Здо́льны ’такі, што ўмее ці можа што-н. рабіць, таленавіты’. Польск.zdolný, чэш., славац.zdolný ’тс’, славен.zdọ̑ljnji ’ніжні’ (< zdolu ’знізу’). Бел.здо́льны, відаць, з польск.zdolny, утворанага ад zdoleč ’змагчы’ — дзеяслова, пашыранага ў гэтым знач. у зах.-слав., пры дапамозе суф. ‑n‑. Параўн. здолець.