Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
згада́цьсов., разг.
1. вспо́мнить, припо́мнить;
хачу з. той све́тлы час — хочу́ вспо́мнить (припо́мнить) ту све́тлую по́ру;
2. назва́ть, упомяну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
згада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм.
1. Успомніць, прыгадаць. Хачу згадаць я светлы час, Што да жыцця паклікаў нас, Паход Кастрычніцкі згадаць, Аб людзях бедных расказаць.Куляшоў.
2. Угадаць, прадбачыць. Што пачнецца раней — наступленне ці блакада — вельмі цяжка згадаць.Брыль.Напэўна, праведаў вораг, Згадаў па тваёй хадзе, У які ты імкнешся горад, Якою дарогай ідзеш.Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згада́ць, зга́дваць erwähnen vt, nénnen*vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зга́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак.дазгадаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
nénnenswert, nénnenswürdig
a ва́рты таго́, каб згада́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дапамяну́ць
‘успомніць пра каго-небудзь, што-небудзь, нагадаць, згадаць пра каго-небудзь, што-небудзь (дапамянуць пра каго-небудзь, што-небудзь, дапамянуць аб кім-небудзь, чым-небудзь)’