Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звы́клы, -ая, -ае.
1. Які стаў прывычкай.
Звыклыя рухі.
2. Які звыкся з чым-н., набыў прывычку рабіць што-н.
З. да частых пераездаў.
|| наз.звы́класць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
звы́клы привы́чный; обы́чный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звы́клы, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўвайшоў у прывычку, стаў прывычкай. Не зводзячы вачэй з глядзельнага шкла, .. [машыніст] звыклым рухам левай рукі насунуў крыху рэгулятар.Васілёнак.— Гамарджо, браты! — сказаў Тарыел, дакранаючыся рукой да павязкі звыклым жэстам, якім ён раней знімаў капялюш.Самуйлёнак.// Прывычны, добра знаёмы. Барыс набіраў тэкст лістоўкі, быццам бы рабіў; самую звычайную, звыклую справу.Новікаў.У той жа дзень часць, у якую ўваходзіў: батальён Шутава, пагрузіла танкі на платформы і пакінула ціхі, звыклы гарадок.Мележ.
2. Які звыкся з чым‑н., набыў прывычку рабіць што‑н. Звыклы да падобных заяў сясцёр, Павел Антонавіч, не спяшаючыся, адвёў вочы ад .. кнігі, павольна падняў галаву і ўважліва праз акуляры паглядзеў на сястру.Васілевіч.Звыклыя да бясконцых дарог ногі, здаецца, не ведалі стомы.Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звы́клы
1. (які ўвайшоў у звычку) gewóhnt;
2. (які звыкся з чым-н.) gewöhnt (anA)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Звы́клы ’які стаў прывычкай’. Рус.свыклый (Даль), укр.звиклий, польск.zwykły, чэш.zvyklý ’тс’, серб.-харв.сви̏кло ’як па звычцы’. Ст.-рус.звыклый (1613 г.). Ст.-бел.звыклыи (XV ст.). Прасл. элавы дзеепрыметнік *sъvyk‑l‑ъ да прэфіксальнага дзеяслова sъ‑vyknǫti, гл. выкнуць. Паводле Булыкі (Запазыч., 119), з польск. Гэта не выключана, але наяўнасць рус. і серб.-харв. форм паказвае магчымасць і рэфлексацыі прасл. слова. Параўн. звычай.