зве́рху, прысл.
1. У напрамку ўніз.
З. пасыпалася лісце.
Глядзець з. ўніз (таксама перан.: адносіцца да каго-н. з пагардай, высакамерна).
2. З боку вышэйстаячых органаў.
Дырэктыва з.
3. Па паверхні, у верхняй частцы чаго-н.
Тлушч плавае з.
Масла сапсавалася толькі з.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
зве́рху
1. нареч., в разн. знач. све́рху; (с наружной стороны — ещё) снару́жи;
з., на кні́гах, ляжа́ла папе́ра — све́рху, на кни́гах, лежа́ла бума́га;
ма́сла сапсава́лася то́лькі з. — ма́сло испо́ртилось то́лько све́рху (снару́жи);
з. пасы́палася лі́сце — све́рху посы́пались ли́стья;
дырэкты́ва з. — директи́ва све́рху;
2. в знач. предлога пове́рх; сверх;
апрану́ць плашч з. паліто́ — наде́ть плащ пове́рх (сверх) пальто́;
◊ глядзе́ць (на каго) з. ўніз — смотре́ть (на кого) све́рху вниз
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зве́рху, прысл.
1. На паверхні чаго‑н., на чым‑н. Поўная ліпаўка баравікоў... Зверху лісты папараці, каб не трапіў пыл у кошык. Лынькоў.
2. У верхняй частцы чаго‑н., над чым‑н. Звычайна ў нарадзе пішацца рабочае заданне, а зверху ставіцца шыфр аддзела, цэха ці аб’екта, куды будзе аднесена гэта работа. Скрыган.
3. Па паверхні, з вонкавага боку. Хлеб зверху заплеснеў. □ Сцюжа прабірае «Салаўя». Але гэта толькі зверху — рукі, твар. Унутры цёпла, ажно горача... Бядуля.
4. У напрамку ўніз; з чаго‑н., размешчанага ўверсе. На дварэ было ціха: ні зверху нічога не падала, ні па нізе не мяло. Лобан. // перан. З боку вышэйстаячых, кіруючых органаў. — Пасля смерці братоў прыехаў сюды ненадоўга, а застануся тут, мабыць, да [той] пары, пакуль зверху ці знізу скамандуюць: «стоп, машына!» Самуйлёнак.
•••
Зверху ўніз глядзець (пазіраць) на каго гл. глядзець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зве́рху
1. прысл (на пытанне «aдкyль?») von óben (heráb);
2. прыназ (над чым-н) óberhalb (G), über (D, A);
◊ глядзе́ць на каго-н зве́рху ўні́з j-n von óben heráb ánsehen* [behándeln]; sich j-m gegenüber heráblassend verhálten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зверху
Том: 12, старонка: 79.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
зверху
Том: 12, старонка: 81.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
све́рху нареч., в разн. знач. зве́рху;
жир пла́вает све́рху тлушч пла́вае зве́рху;
втора́я строка́ све́рху другі́ радо́к зве́рху;
смотре́ть све́рху вниз глядзе́ць зве́рху ўніз;
директи́ва све́рху перен. дырэкты́ва зве́рху;
◊
све́рху до́низу з ве́рху да ні́зу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
снару́жи нареч. знадво́рку, зво́нку, зве́рху.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ве́рхам, прысл.
Зверху, па версе.
Агонь пайшоў в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абгні́лы, -ая, -ае.
Пашкоджаны зверху гніллю.
А. слуп.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)