Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заўча́снанареч. безвре́менно, преждевре́менно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заўча́снапрысл.;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Заўча́сна, дыял.заўча́су (Сл. паўн.-зах.). Укр.завчасно, завчасу, польск.za wcześnie, zawczas(u), чэш.zavčasu ’заўчасна’, славац.zavčas(u) ’хутка’, н.-луж.zawcasa ’своечасова, рана’. Заўчасна ад прыметніка заўчасны, утворанага з прыслоўя (ці прыслоўнага выразу) заўчасу (za + vъ‑čas‑u) ці za + vъ‑časъ; параўн. у час ’своечасова’. Пашырэнне на зах.-слав., бел. і ўкр. тэрыторыях можа тлумачыцца ці як агульная інавацыя для моў, у якіх час (гл.) атрымала значэнне ’tempus’ у адрозненне ад моў, дзе гэту функцыю маюць словы тыпу рус.время (параўн. вовремя, заблаговременно), альбо як запазычанне ў бел. і ўкр. з польск., дзе зах.-слав. форма. У карысць апошняга можа сведчыць выкарыстанне за ў знач. ’надта’. Брукнер, 646, 73.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заўчасна, дачасна, прадчасна, бясчасна, да часу, без часу, да пары, без пары, раней, раней часу, рана
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
преждевре́меннонареч. дача́сна, заўча́сна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
не́чага², у знач.безас.вык., з інф.
Не трэба, няма патрэбы, няма сэнсу.
Н. заўчасна пра гэта думаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)