зачыня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачыня́ю |
зачыня́ем |
| 2-я ас. |
зачыня́еш |
зачыня́еце |
| 3-я ас. |
зачыня́е |
зачыня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зачыня́ў |
зачыня́лі |
| ж. |
зачыня́ла |
| н. |
зачыня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачыня́й |
зачыня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зачыня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зачыня́ць несов. (дверь, окно, шкатулку и т.п.) закрыва́ть, затворя́ть; запира́ть; захло́пывать; см. зачыні́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зачыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да зачыніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачыні́ць, зачыня́ць
1. schlíeßen* vt, zúmachen vt, zútun* vt;
зачыні́ць на ключ zúschließen* vt, verschlíeßen* vt;
2. (сход і г. д.) schlíeßen* vt;
3. (перагарадзіць) spérren vt;
зачыні́ць мяжу́ die Grénze spérren [schlíeßen*];
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зачыні́ць, -ыню́, -ы́ніш, -ы́ніць; -ы́нены; зак.
1. што. Пакрыць векам.
З. скрыню.
2. што. Злучыць створкі для спынення доступу, пранікнення ў сярэдзіну каго-, чаго-н.
З. дзверы.
З. хату.
3. каго-што. Змясціўшы куды-н., заперці на замок.
З. дзяцей у хаце.
◊
Свет зачыніць каму (разм.) — перашкодзіць нармальнаму, спакойнаму жыццю.
Як зачыніць — поўна.
|| незак. зачыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| звар. зачыні́цца, -ыню́ся, -ы́нішся, -ы́ніцца (да 2 і 3 знач.); незак. зачыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
затворя́ть несов. зачыня́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зачыня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да зачыніцца.
2. Зал. да зачыняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захло́пывать несов.
1. (резко закрывать) зачыня́ць, зачыня́ць з трэ́скам;
2. (ловить) лаві́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
domykać
незак. шчыльна зачыняць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
зачыні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачыню́ |
зачы́нім |
| 2-я ас. |
зачы́ніш |
зачы́ніце |
| 3-я ас. |
зачы́ніць |
зачы́няць |
| Прошлы час |
| м. |
зачыні́ў |
зачыні́лі |
| ж. |
зачыні́ла |
| н. |
зачыні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зачыні́ |
зачыні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зачыні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)