захмяле́лы, -ая, -ае.

Які захмялеў, ап’янелы.

Захмялелая кампанія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захмяле́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захмяле́лы захмяле́лая захмяле́лае захмяле́лыя
Р. захмяле́лага захмяле́лай
захмяле́лае		 захмяле́лага захмяле́лых
Д. захмяле́ламу захмяле́лай захмяле́ламу захмяле́лым
В. захмяле́лы (неадуш.)
захмяле́лага (адуш.)		 захмяле́лую захмяле́лае захмяле́лыя (неадуш.)
захмяле́лых (адуш.)
Т. захмяле́лым захмяле́лай
захмяле́лаю		 захмяле́лым захмяле́лымі
М. захмяле́лым захмяле́лай захмяле́лым захмяле́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захмяле́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захмяле́лы захмяле́лая захмяле́лае захмяле́лыя
Р. захмяле́лага захмяле́лай
захмяле́лае		 захмяле́лага захмяле́лых
Д. захмяле́ламу захмяле́лай захмяле́ламу захмяле́лым
В. захмяле́лы (неадуш.)
захмяле́лага (адуш.)		 захмяле́лую захмяле́лае захмяле́лыя (неадуш.)
захмяле́лых (адуш.)
Т. захмяле́лым захмяле́лай
захмяле́лаю		 захмяле́лым захмяле́лымі
М. захмяле́лым захмяле́лай захмяле́лым захмяле́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захмяле́лы охмеле́вший, захмеле́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захмяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які захмялеў; ап’янелы. Выпілі, вядома, барыш. Захмялелы Ян стаў добры і гаваркі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

охмеле́вший захмяле́лы, ап’яне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захмеле́вший прост. захмяле́лы, ап’яне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хме́льны

1. (захмялелы, нецвярозы) beráuscht, betrúnken;

2. (які выклікае ап’яненне) beráuschend, betäubend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ап’яне́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца ў стане ап’янення; захмялелы. Пятро, крыху ап’янелы ад выпітага лікёру, абнімаў.. [Любу] і цалаваў у вусны, у гарачыя шчокі. Шамякін.

2. перан. Узбуджаны чым‑н. Ап’янелы ад шчасця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хме́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца ў стане ап’янення; захмялелы, нецвярозы. Грукоча машына. Маўчы, качагар, і пылам вугольным давіся!.. Хай з топкі тваёй не праб’ецца ўгар да містэраў хмельных і місіс. Дудар. // Уласцівы захмялеламу, нецвярозаму. Вочы [Тосі] паліліся калючым бляскам і хмельнай лянівасцю. Адамчык. // Такі, у якім удзельнічаюць нецвярозыя. Там [на банкеце] віно шуміць і льецца, Мова хмельная вядзецца. Колас.

2. Які выклікае ап’яненне. Наліліся хмельным сокам Гронкі [вінаграду] буйныя, даспелі. Жычка. Заморскія віны, мясцовая медавуха, гарэлка і хмельнае піва ліліся ракой. П. Ткачоў. / у знач. наз. хме́льнае, ‑ага, н. У меру выпітае хмельнае як бы выраўноўвае, падводзіць пад адно ўсе настроі. Сабаленка. // перан. Які прыводзіць да ўзбуджэння, самазабыцця. Любыя, мілыя ліпы — Радасць квяцістых нізін! Водару хмельнага выпіў Ваш непакорлівы сын. Пушча. Ты пакліч мяне. Пазаві. Там заблудзімся ў хмельных травах. Янішчыц. Хмельная трэль салаўя ціха струменіць здалёку. Машара.

3. перан. Узбуджаны чым‑н. У прыцемку хмельны ад шчасця хлопец сустрэў.. хвалюючую цеплыню [Любы]. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)