Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Захлына́цца. Рус.зах.-бранск.захлыну́ться, укр.захлина́тися ’тс’, славен.zahlíniti ’тс’, zahlipíti ’зрабіць так, каб захлынуўся’. За + хлын‑а‑цца, гл. хлынуць ’ліцца’, адкуль ’заліцца’? Параўн. славац.zachlipnuť si ’захлынуцца’, рус.захлебнуться ’тс’, польск.zachłysnąć się ’тс’, захлупіцца. Хаця сувязь з хлынуць наўрад ці выклікае сумненні, наяўнасць шэрагу паралельных утварэнняў патрабуе далейшага ўдакладнення кораня. Гл. Фасмер, 4, 247.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
захлына́цца, захлыну́цца
1. sich verschlúcken;
захлына́цца ад вады́ Wásser in die fálsche Kéhle bekómmen*;
захлына́цца ад ды́му Rauch schlúcken;
2.:
гавары́ць захлына́ючыся sich überstǘrzen;
3. (задыхацца) áußer Átem kómmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
захліпа́цца, захліпну́ццагл.захлынацца
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Захлупіцца ’захлынацца’ (Янк. II). Рус.захлупить ’закрываць’, захлупаться ’заблытацца’, славен.zahlúpniti ’задыхнуцца (парай)’, балг.захлупям, захлупвам ’накрыць, закрыць’. Параўн. славац.zachlipnať ’захлынацца’. Наўрад ці выклікае сумненні сувязь з захлынацца, хлынуць. Не абгрунтоўваецца семантычна сувязь з хлупы ’пахілы’ (гл.). Параўн. славен.hlûp ’пара, смурод’, hlópati ’дыхаць з цяжкасцю’. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
erstícken
1.
vt задушы́ць
2.
vi(s) задыха́цца; душы́цца, захлына́цца
vor Láchen ~ — захлына́цца ад сме́ху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
захлёбыватьсянесов.
1.(водой)захлына́цца;
2.перен. захліпа́цца;
говори́ть захлёбываясь гавары́ць захліпа́ючыся;
захлёбываться от ра́дости захліпа́цца ад ра́дасці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Заліва́цца ’тлусцець’ (Мат. Гом.), ’спяваць з пералівамі’ (ТСБМ). Рус.залива́ться ў розных знач., у тым ліку ’спяваць пералівіста’, укр.залива́тися ’пакрывацца вадкасцю’, ’смяяцца’, ’захлынацца’. Перан. ад залівацца ’пакрывацца вадкасцю’, ’напаўняцца вадкасцю’ (гл. заліць3, ліць), для спеваў ’выдаваць гукі быццам бы такія, што пераліваюцца, як вадкасць’, для ’тлусцець’, ’набірацца тлушчу’.