зато́чка гл. затачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зато́чка зато́чкі
Р. зато́чкі зато́чак
Д. зато́чцы зато́чкам
В. зато́чку зато́чкі
Т. зато́чкай
зато́чкаю		 зато́чкамі
М. зато́чцы зато́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зато́чка ж. зато́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зато́чка ж. заво́стрыванне, -ння ср.; зато́чванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зато́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заточваць — затачыць.

2. Заточанае, сточанае месца. Ніжняя заточка лемяша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затачы́ць, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Зрабіць вострым, завастрыць.

З. свярдзёлак.

|| незак. зато́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зато́чванне, -я, н. і зато́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (спец.).

|| прым. зато́чны, -ая, -ае (спец.).

З. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́чванне ср. зата́чивание, зато́чка ж.; см. зато́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́стрыванне ср. заостре́ние, зата́чивание, зато́чка ж.; очи́нка ж.; см. заво́стрываць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вастрэ́нне ср. точе́ние, то́чка ж., зато́чка ж.; (карандаша и т.п.) чи́нка ж., очи́нка ж.; (бритвы — ещё) пра́вка ж., выправле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)