Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
за́таўкаж., кул. запра́вка (свиным, чаще нутряным салом)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
за́таўка, ‑і, ДМ ‑таўцы, ж.
Заправа, закраса са свінога сала, звычайна нутранога. [Сомік:] Скажы Тэклі, няхай падбяжыць, я крышан здору на затаўку дам.Крапіва.— Ого, сала! А як, можна есці на поўную губу? Ці можа яно ў цябе толькі дзеля закрасы? На затаўку ў капусту?Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́таўкаж.абл. Zútat f -, -en (gebratener oder gerösteter Speck mit Zwiebeln, wird gewöhnlich dem Kartoffelpüree beigegeben)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
За́таўка ’заправа з свінога сала’. Рус.смал., зах.-бранск.за́толка, калуж., смал.за́толо́ка, за́толоча ’тс’. Параўн. затаўчы́ ’заправіць’, рус.смал., кур.затолочь ’тс’, укр.за́товкувати ’тс’. За́таўка бязафіксны назоўнік ад затаўчы (< *za‑tъlk‑ti), утворанага прэфіксам за‑ ад таўчы ’раздрабняць’ (гл.), магчыма, яшчэ ў ст.-рус. мове. Радыёнава (УЗ Ленінгр. ПИ, 144, 283) тлумачыць бранск.за‑толк‑а ’тоўчанае свіное сала’, дзе этымалогія актуалізуецца (Лекс. Палесся, 135).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пры́дабра (прі́дыбра) ’закраса; затаўка’ (Бяльк.; клім., ЛА, 4). Відаць, ад прыдо́брыць ’палепшыць’ (гл. прыдобрыцца).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыці́рка ’зацірка’ (краснап., ЛА, 4), ’прыбаўка ў страву мукі’ (Нас.), пры́терка ’прыправа, затаўка’, прыте́рть ’прыправіць, заправіць (страву)’ (Растарг.). Ад прыціра́ць ’пераціраць пальцамі’; гл. це́рці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
закраса, затаўка, заправа
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Пратаўчы́ ’заскварыць’ (воран., Сл. ПЗБ). Прэфіксны дэрыват ад таўчы́ з нявызначанай прыстаўкай пра-, звычайна за‑, параўн. затаўчы́ ’заправіць’; гл. яшчэ затаўка. У аснове слоў, відаць, літ.taukãi ’тлушч, сала’, параўн. тук (гл.).