заско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. Скокнуўшы, забрацца куды-н.

Заяц заскочыў у агарод.

2. Зайсці куды-н. мімаходам, ненадоўга (разм.).

З. да сябра.

|| незак. заска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заско́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заско́чу заско́чым
2-я ас. заско́чыш заско́чыце
3-я ас. заско́чыць заско́чаць
Прошлы час
м. заско́чыў заско́чылі
ж. заско́чыла
н. заско́чыла
Загадны лад
2-я ас. заско́ч заско́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час заско́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заско́чыць сов.

1. заскочи́ть, запры́гнуть;

ко́шка ~чыла на дах — ко́шка заскочи́ла (запры́гнула) на кры́шу;

з. напе́рад — заскочи́ть вперёд;

2. (зацепиться) заскочи́ть;

кля́мка ~чыла за прабо́й — щеко́лда заскочи́ла за пробо́й;

3. попа́сть (не по назначению);

кро́шка ~чыла ў ды́хальнае го́рла — кро́шка попа́ла в дыха́тельное го́рло;

4. разг. (зайти на короткое время) забежа́ть; заскочи́ть;

з. на хвілі́нку — забежа́ть (заскочи́ть) на мину́тку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заско́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

1. Скокнуўшы, апынуцца дзе‑н. Мяч заскочыў за шафу. // Імкліва забегчы, заехаць, уварвецца куды‑н. [Машына] крута развярнулася на вуліцы, заскочыла на тратуар. Асіпенка. Запаліўшы маленькую люльку, стары Дзямід расказаў мне гісторыю аб тым, як на двор яго бацькі.. заскочыў неяк з Пушчы дзік. В. Вольскі. // Разм. і спец. Выйшаўшы са свайго месца, заняць няправільнае становішча, перакасіцца (пра дэталі, часткі якога‑н. механізма). Спружына заскочыла.

2. Разм. Зайсці, забегчы куды‑н. мімаходам, ненадоўга. Заскочыла ў хату Аленка, Тараса Шаўчэнку ўзяла, хустачку на плечы пакінула. Колас.

3. Выскачыць наперад, зрабіць што‑н. раней за іншых. — Няхай судзіцца, няхай судзіцца.., — заскочыў сыну наперад Даніла. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заско́чыць

1. áufspringen* vi (s), hinéinspringen* vi (s);

2. (зачапіцца) sich verfángen*, hängen bléiben* vi (s); (пра зашчэпку) éinrasten vi (h, s);

3. (зайсці) vorbéikommen* vi (s) (да каго-н. bei D), éinen Ábstecher zu j-m máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запры́гнуть сов., разг. заско́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заско́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заскочыць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заскочи́ть сов., разг., в разн. знач. заско́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

look in

зазірну́ць, заско́чыць на хвілі́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)