зарыка́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Зараўці (пра жывёлу, звычайна карову).

Карова зарыкала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарыка́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зарыка́ю зарыка́ем
2-я ас. зарыка́еш зарыка́еце
3-я ас. зарыка́е зарыка́юць
Прошлы час
м. зарыка́ў зарыка́лі
ж. зарыка́ла
н. зарыка́ла
Загадны лад
2-я ас. зарыка́й зарыка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зарыка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зарыка́ць сов. (о рогатом скоте) замыча́ть, зареве́ть; (о зверях) зарыча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць рыкаць. // Азвацца рыкам. [Рабка] спынілася, цягуча зарыкала і павольна падалася назад да статка. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загірчэ́ць

‘зарыкаць, загыркаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загірчу́ загірчы́м
2-я ас. загірчы́ш загірчыце́
3-я ас. загірчы́ць загірча́ць
Прошлы час
м. загірчэ́ў загірчэ́лі
ж. загірчэ́ла
н. загірчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. загірчы́ загірчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загірчэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ryknąć

зак. зарыкаць, зараўці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

замыча́ть сов.

1. зарыка́ць, замы́каць, заму́каць;

2. перен., разг. замы́каць; (забормотать) замармыта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарыча́ть сов. зарыка́ць; (зареветь) зараўці́; (о собаке, а также перен.) забурча́ць, загы́ркаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

промыча́ть сов.

1. (издать мычание) зарыка́ць, замы́каць, рыкну́ць, мы́кнуць;

2. (о человеке) разг. прамы́каць; (пробормотать) прамармыта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

warknąć

зак.

1. (пра жывёлу) зарыкаць;

2. гаркнуць, гыркнуць, агрызнуцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)