запрэ́гчыся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запрагу́ся запражо́мся
2-я ас. запражэ́шся запражаце́ся
3-я ас. запражэ́цца запрагу́цца
Прошлы час
м. запро́гся запрэ́гліся
ж. запрэ́глася
н. запрэ́глася
Загадны лад
2-я ас. запражы́ся запражы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час запро́гшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запрэ́гчыся сов.

1. впря́чься;

2. перен., разг. впря́чься, запря́чься;

з. ў рабо́ту — впря́чься (запря́чься) в рабо́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запрэ́гчыся, ‑прагуся, ‑пражэшся, ‑пражэцца; ‑пражомся, ‑пражацеся, ‑прагуцца; пр. запрогся, ‑прэглася і ‑праглася, ‑прэглася і ‑праглося; заг. запражыся; зак.

Разм.

1. Запрэгчы сябе ў што‑н.

2. Запрэгчы свайго каня, вала і пад. у што‑н. — Што, не запрагліся? Я так і знаў. Адны на ўсю вёску... Дзе кабыла? — .. [Юзік] узяў аброць у Тані.. Ён запражэ кабылу, і яны паедуць з усімі ў Карчаватку. Пташнікаў.

3. перан. Узяцца за цяжкую працяглую працу. — Запрогся ў воз — цягні, вязі! Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрэ́гчы, -прагу́, -пражэ́ш, -пражэ́; -пражо́м, -пражаце́, -прагу́ць; -ро́г, -рэ́гла; -ражы́; -рэ́жаны; зак., каго-што.

1. Вупражжу злучыць з павозкай для цягі.

З. каня ў калёсы.

2. перан. Нагрузіць цяжкай работай (разм.).

|| незак. запрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. запрэ́гчыся, -рагу́ся, -ражэ́шся, -ражэ́цца; -ражо́мся, -ражаце́ся, -рагу́цца; -ро́гся, -рэ́глася; -ражы́ся (разм.).

З. ў работу (перан.: узяцца за цяжкую працяглую працу); незак. запрага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запря́чься запрэ́гчыся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запрага́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да запрэгчыся.

2. Зал. да запрагаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

впрячься упрэ́гчыся, мног. паўпрага́цца, запрэ́гчыся, мног. пазапрага́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wprząć się

зак. упрэгчыся, запрэгчыся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запрага́цца несов.

1. впряга́ться;

2. перен., разг. впряга́ться, запряга́ться; см. запрэ́гчыся;

3. страд. впряга́ться, запряга́ться; закла́дываться; см. запрага́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрэ́гчыся ​1, спрагуся, спражэшся, спражэцца; спражомся, спражацеся, спрагуцца; пр. спрогся, спрэглася; заг. спражыся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Запрэгчыся разам, у адну вупраж (пра коней, валоў і пад.).

2. перан. Разм. Аб’яднацца для выканання якой‑н. справы.

спрэ́гчыся ​2, спражэцца; пр. спрогся, спрэглася; зак.

Тое, што і спражыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)