запа́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -падзе́; запа́ў, -па́ла; зак.

1. Заваліцца куды-н., за што-н.

Кавалак мыла запаў за шафу.

2. Удацца ўнутр, стаць запалым.

Вочы запалі.

3. перан. Глыбока замацавацца, захавацца.

Словы запалі ў душу.

Што гэта запала табе ў галаву?

|| незак. запада́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́сці

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. западзе́ западу́ць
Прошлы час
м. запа́ў запа́лі
ж. запа́ла
н. запа́ла
Загадны лад
2-я ас. западзі́ западзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час запа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запа́сці сов.

1. (завалиться за что-л.) запа́сть;

з. за ша́фу — запа́сть за шкаф;

2. (стать впалым) запа́сть, впасть, ввали́ться;

шчо́кі яго́ ~па́лі — щёки его́ запа́ли (впа́ли, ввали́лись);

3. перен. (глубоко укрепиться в уме, памяти, душе, сердце) запа́сть, запечатле́ться; засе́сть;

што гэ́та ~па́ла табе́ ў галаву́? — что э́то засе́ло у тебя́ в голове́?;

4. разг. ослабе́ть;

го́лас запа́ў — го́лос ослабе́л;

◊ з. ў душу́ — запа́сть в ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́сці, ‑паду, ‑падзеш, ‑падзе; пр. запаў, ‑ла; зак.

1. Увайсці, заскочыць унутр. Выходзячы, [Пракоп] хацеў бразнуць дзвярамі, але запаў слясак у дзвярах. Баранавых.

2. Разм. Падаючы, трапіць куды‑н. У вока запала парушынка.

3. Уваліцца, стаць запалым. У вязня і грудзі запалі і шчокі, Румянец пачаў на іх хворы гарэць. Зарыцкі. Пасля таго, як нарадзілася дзіця, Ірына схуднела. Вочы яе запалі, скулы завастрыліся. Новікаў.

4. перан. Глыбока замацавацца, захавацца (у сэрцы, памяці і пад.). Бывае ж так: скажа хто часам, без ніякага намеру, а цябе словы яго крануць за жывое, западуць глыбока ў памяць. Пальчэўскі. Асабліва мне запала ў галаву тое, што мы з дзядзькам Пракопам пойдзем у нядзелю ў Верамеевічы і ён мяне завядзе на сход камсамольскай ячэйкі. Сабаленка.

5. Разм. Аслабець, заняпасці. А ў горле ў мяне суха, і голас запаў. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́сці

1. разм (заваліцца) hínter etw. (A) fállen*;

2. (захавацца, урэзацца ў свядомасці) sich éinprägen;

яго́ ду́мкі глыбо́ка запа́лі мне ў душу́ séine Gedánken prägten sich mir tief in die Séele ein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запада́ць гл. запасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарони́ться запа́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́сть сов. запа́сці, мног. пазапада́ць;

◊

запа́сть в ду́шу запа́сці ў душу́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запаса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запасаць — запасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́даць, ‑ае; зак.

Пачаць падаць.

запада́ць, ‑ае.

Незак. да запасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)