Катэгорыі запасаў карысных выкапняў 4/495

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

запа́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запа́с запа́сы
Р. запа́су запа́саў
Д. запа́су запа́сам
В. запа́с запа́сы
Т. запа́сам запа́самі
М. запа́се запа́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

такса́цыя, -і, ж. (спец.).

1. гл. таксаваць.

2. Улік і матэрыяльная ацэнка лесу: вызначэнне запасаў драўніны, аб’ёму дрэў, прыросту і пад.

|| прым. таксацы́йны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запаса́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запаса́ю запаса́ем
2-я ас. запаса́еш запаса́еце
3-я ас. запаса́е запаса́юць
Прошлы час
м. запаса́ў запаса́лі
ж. запаса́ла
н. запаса́ла
Загадны лад
2-я ас. запаса́й запаса́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запаса́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыбаахо́ва, ‑ы, ж.

Ахова рыбных запасаў у вадаёмах; органы, якія займаюцца гэтай аховай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Unantástbarkei, Únantastbarkeit

f - непаруша́льнасць (запасаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рыбаво́дства, ‑а, н.

Галіна рыбнай гаспадаркі, якая займаецца павелічэннем і паляпшэннем якасці рыбных запасаў у вадаёмах. Сажалкавае рыбаводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затра́ціцца, ‑траціцца; зак.

Зрасходавацца, патраціцца для якой‑н. мэты. Цяжкі карабель немэтазгодна саджаць на планету, бо на старт затраціцца значная частка запасаў паліва. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

такса́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Устанаўленне таксы, расцэнак на што‑н., ацэнка чаго‑н.

2. Улік і матэрыяльная ацэнка лесу: вызначэнне запасаў драўніны, аб’ёму дрэў, прыросту і пад.

[Лац. taxatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідраакумуля́цыя

(ад гідра + акумуляцыя)

назапашванне гідраэнергіі шляхам стварэння запасаў вады ў вадасховішчах верхняга б’ефа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)