запало́хванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. запало́хванне
Р. запало́хвання
Д. запало́хванню
В. запало́хванне
Т. запало́хваннем
М. запало́хванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запало́хванне ср. запу́гивание, устраше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запало́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запалохваць — запалохаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запало́хванне н. inschüchterung f -, -en; Drhung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гро́зьба, -ы, мн. -ы, грозьб і -аў, ж. (разм.).

Запалохванне, пагроза.

Ні просьбаю, ні грозьбаю (прымаўка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

intimidation [ɪnˌtɪmɪˈdeɪʃn] n. запу́жванне, запало́хванне; пагро́зы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шанта́ж, -у́, м.

Запалохванне каго-н. пагрозай выкрыцця або паведамлення якіх-н. непажаданых звестак з мэтай вымагання чаго-н.

|| прым. шанта́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запу́гивание запу́жванне, -ння ср., запало́хванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагро́за, -ы, мн. -ы, -ро́з, ж.

1. Запалохванне, абяцанне зрабіць непрыемнасць, зло.

Не звяртаць увагі на пагрозы.

2. Магчымая небяспека.

П. смерці.

План быў пад пагрозай зрыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Verschüchterung

f -, -en запало́хванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)