Verbum

анлайнавы слоўнік

замята́ць гл. замесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замята́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замята́ць несов., в разн. знач. замета́ть; (снегом — ещё) заноси́ть; см. заме́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замята́ць

1. (венікам і пад.) fégen vt; zusámmenfegen vt (змесці куды-н.);

2. безас. (снегам і пад.) zúwehen vt;

сляды́ замяло́ die Spúren sind verwéht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заме́сці, -мяту́, -мяце́ш, -мяце́; -мяцём, -мецяце́, -мяту́ць; замёў, -мяла́, -ло́; -мяці́; -ме́цены; зак.

1. што. Падмятаючы, сабраць у адно месца ці аддаліць убок.

З. смецце ў куток.

2. каго-што. Пакрываючы чым-н. сыпкім, закрыць, засыпаць.

Мяцеліца замяла дарогу.

З. сляды злачынства (перан.: утаіць).

|| незак. замята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замята́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да замятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замета́ть^I несов. (мести) замята́ць, заме́таць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замята́цца несов., страд. замета́ться; заноси́ться; см. замята́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́таць

‘замятаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)