заме́таць

‘замятаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заме́таю заме́таем
2-я ас. заме́таеш заме́таеце
3-я ас. заме́тае заме́таюць
Прошлы час
м. заме́таў заме́талі
ж. заме́тала
н. заме́тала
Загадны лад
2-я ас. заме́тай заме́тайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заме́таючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)