замацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Зрабіць нерухомым, устойлівым (прывязаўшы, прыбіўшы і пад.).

З. канат.

З. дэталь на станку.

2. перан., што. Зрабіць трывалым, устойлівым.

З. веды.

З. дасягненні.

3. што. Апрацаваць замацавальнікам (спец.).

З. фотаздымак.

4. каго-што за кім-чым. Забяспечыць чые-н. правы, уладу на каго-, што-н., устанавіць якія-н. абавязкі.

З. зямлю за сялянамі.

З. за групай кансультанта.

|| незак. замацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. замацо́ўванне, -я, н.

|| наз. замацава́нне, -я, н.

|| прым. замацава́льны, -ая, -ае (да 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замацава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замацу́ю замацу́ем
2-я ас. замацу́еш замацу́еце
3-я ас. замацу́е замацу́юць
Прошлы час
м. замацава́ў замацава́лі
ж. замацава́ла
н. замацава́ла
Загадны лад
2-я ас. замацу́й замацу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час замацава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замацава́ць сов., в разн. знач. закрепи́ть; (сделать более прочным — ещё) упро́чить;

з. кана́т — закрепи́ть кана́т;

з. фотазды́мак — закрепи́ть фотосни́мок;

з. за сабо́й тэ́му — закрепи́ть за собо́й те́му;

з. дасягне́нні — закрепи́ть достиже́ния;

з. заня́тую пазі́цыю — закрепи́ть (упро́чить) за́нятую пози́цию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак.

1. што. Прыбіўшы, прывязаўшы, заціснуўшы і пад., зрабіць нерухомым, устойлівым; прымацаваць. Замацаваць канат. □ Іван замацаваў чарговую дэталь у патрон і ўключыў матор. Ваданосаў. Барыс не толькі ўставіў спіцы, але і падцягнуў ланцуг, замацаваў руль. Жычка.

2. што. Зрабіць пастаянным, трывалым, устойлівым. Замацаваць веды. Замацаваць перамогу. □ Пераход Зеленюка на кватэру да Малаха яшчэ больш замацаваў іхняе сяброўства з Віктарам. Зарэцкі. // Зафіксаваць. Хараство — мімалётнае, не замацуй яго на палатне ці ў радках — знікне без следу. Лужанін.

3. што. Утрымаць за сабой, арганізаваўшы абарону. Замацаваць занятую пазіцыю.

4. каго-што. Зацвердзіць за кім‑, чым‑н.; забяспечыць права на каго‑, што‑н. за кім‑, чым‑н. Замацаваць зямлю за сялянамі. Замацаваць кансультанта. □ Мінеральныя глебы замацаваліся за другой брыгадай. Дуброўскі.

5. што. Апрацаваць замацавальнікам. Замацаваць фотаздымак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замацава́ць, замацо́ўваць beféstigen vt; féstmachen аддз. vt;

замацава́ць што-н цвіка́мі etw. féstnageln;

2. (права і г. д.) veránkern vt;

замацава́ць по́спехі die Erfólge féstigen;

3. (за кім-н.) j-n síchern vt, sícherstellen аддз. vt, reservíeren [-´vi:-] vt (месца, памяшканне); zúteilen vt (за кім-н., за чым-н.);

замацава́ць зямлю за кім-н. j-m Land zúteilen;

4. тэх., фота fixíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вкрепи́ть сов. умацава́ць, замацава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

Замацаваць пры дапамозе кліна.

З. тапарышча.

|| незак. закліно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закліно́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замацава́ны в разн. знач. закреплённый; упро́ченный; см. замацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закрепи́ть сов.

1. в разн. знач. замацава́ць, мног. пазамацо́ўваць;

закрепи́ть до́ску гвоздём замацава́ць до́шку цвіко́м;

закрепи́ть фотосни́мок замацава́ць фотазды́мак;

он закрепи́л за собо́й те́му ён замацава́ў за сабо́й тэ́му;

закрепи́ть завоёванные пози́ции замацава́ць заваява́ныя пазі́цыі;

2. мед. скрапі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Круцячы што-н., што мае шрубавую нарэзку, замацаваць, давесці да патрэбнага становішча.

З. гайку.

|| незак. зашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)