зако́ўваць гл. закаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зако́ўваю зако́ўваем
2-я ас. зако́ўваеш зако́ўваеце
3-я ас. зако́ўвае зако́ўваюць
Прошлы час
м. зако́ўваў зако́ўвалі
ж. зако́ўвала
н. зако́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зако́ўвай зако́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зако́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зако́ўваць несов., в разн. знач. зако́вывать; см. закава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закава́ць, -кую́, -куе́ш, -куе́; -куём, -куяце́, -кую́ць; -ку́й; -кава́ны; зак.

1. каго (што). Надзець на каго-н. кайданы.

З. злачынца.

2. перан., што. Замарозіць, пакрыць лёдам.

Мароз закаваў раку.

3. каго (што). Падбіваючы падкову, пашкодзіць нагу каню.

|| незак. зако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́вывать несов. зако́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да закоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́ўвацца несов., страд. зако́вываться; см. зако́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́ўванне ср., в разн. знач. зако́вывание, зако́вка ж.; см. зако́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

okuwać

незак. акоўваць; скоўваць, закоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)