Verbum

анлайнавы слоўнік

зако́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зако́пванне ср. зарыва́ние, зака́пывание; см. зако́пваць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закопваць — закапа́ць, закопвацца — закапа́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́пванне н. Éingraben n -s, Vergráben n -s;Verschárren n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зака́пывание^II зако́пванне, -ння ср.; см. зака́пывать^II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

landfill [ˈlændfɪl] n. зако́пванне вялі́кай ко́лькасці сме́цця, адыхо́даў у глыбо́кую я́му;

a landfill site мо́гільнік для сме́цця, адыхо́даў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зарыва́ние

1. зако́пванне, -ння ср., зарыва́нне, -ння ср.;

2. хава́нне, -ння ср., утыка́нне, -ння ср.; см. зарыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)