зако́нны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | зако́нны | зако́нная | зако́ннае | зако́нныя | 
		
			| Р. | зако́ннага | зако́ннай зако́ннае
 | зако́ннага | зако́нных | 
		
			| Д. | зако́ннаму | зако́ннай | зако́ннаму | зако́нным | 
		
			| В. | зако́нны (неадуш.) зако́ннага (адуш.)
 | зако́нную | зако́ннае | зако́нныя (неадуш.) зако́нных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | зако́нным | зако́ннай зако́ннаю
 | зако́нным | зако́ннымі | 
		
			| М. | зако́нным | зако́ннай | зако́нным | зако́нных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
зако́нны, -ая, -ае.
1. Які адпавядае закону (у 2 і 3 знач.), грунтуецца на законе (у 2 і 3 знач.).
З. дакумент.
З. прыём барацьбы.
На законных падставах.
2. перан. Цалкам зразумелы і дапушчальны; абгрунтаваны.
З. папрок.
|| наз. зако́ннасць, -і, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
зако́нны в разн. знач. зако́нный;
з. дакуме́нт — зако́нный докуме́нт;
~ннае абурэ́нне — зако́нное негодова́ние;
○ з. шлюб — зако́нный брак
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
зако́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адпавядае закону (у 1 знач.), грунтуецца на законе. Законна дакумент. На законных падставах.
2. Які мае падставу; справядлівы, абгрунтаваны. Законны гонар. Законны папрок.
•••
Законны шлюб гл. шлюб.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
зако́нны gesétzlich, réchtmäßig, réchtsgültig; legitím; Gesétz(es)-, Réchts-; réchtsverbindlich (пра шлюб); réchtlich (прававы);
быць зако́нным zu Recht bestéhen*;
зако́нная сі́ла Gesétzeskraft f -, Réchtskraft f;
зако́нны ўлада́льнік réchtmäßiger Besítzer;
зако́нным пара́дкам auf gesétzlichem [legitímem] Wége
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
зако́нный зако́нны;
◊
зако́нный брак зако́нны шлюб.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
зако́ннасць, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. гл. законны.
2. Няўхільнае выкананне законаў, становішча, пры якім грамадскае жыццё і дзейнасць забяспечваюцца законамі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
lawful [ˈlɔ:fl] adj. fml зако́нны
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс) 
зако́нна прысл гл законны
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
легіты́мны, ‑ая, ‑ае.
Законны. Легітымная ўлада. Легітымнае права. // Тое, што і легітымісцкі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)