закалы́хваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
закалы́хваю |
закалы́хваем |
| 2-я ас. |
закалы́хваеш |
закалы́хваеце |
| 3-я ас. |
закалы́хвае |
закалы́хваюць |
| Прошлы час |
| м. |
закалы́хваў |
закалы́хвалі |
| ж. |
закалы́хвала |
| н. |
закалы́хвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
закалы́хвай |
закалы́хвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
закалы́хваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закалы́хваць несов. (качая, усыплять) ука́чивать, зака́чивать, (напевая — ещё) убаю́кивать, забаю́кивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закалы́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да закалыхаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закалыха́ць, -ышу́, -ы́шаш, -ы́ша; -ышы́; -ыха́ны; зак., каго.
1. гл. калыхаць.
2. звычайна безас. Калыханнем выклікаць недамаганне, моташнасць.
Мяне закалыхала на катары.
|| незак. закалы́хваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закалыха́ць, закалы́хваць
1. (дзіця) éinwiegen vt, éinschaukeln vt, in den Schlaf wíegen [síngen*];
2. безас. schläfrig wérden;
мяне́ закалыха́ла ад до́ўгай язды́ ich wurde vom lángen Fáhren schläfrig;
яго́ закалыха́ла ihm wurde schwínd(e)lig [übel]; er wurde séekrank (на моры)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
закалы́хванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. закалыхваць — закалыхаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закалы́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да закалыхацца 1.
2. Зал. да закалыхваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закалы́хвацца несов., страд. ука́чиваться, зака́чиваться, убаю́киваться; см. закалы́хваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забаю́кивать несов.
1. закалы́хваць, люля́ць;
2. перен. (успокаивать) заспако́йваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
lulać
незак. люляць, закалыхваць; баюкаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)