зазо́р, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Шчыліна, паглыбленне, вузкі прамежак паміж прылеглымі паверхнямі.

Зашпакляваць з.

|| прым. зазо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зазо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зазо́р зазо́ры
Р. зазо́ру зазо́раў
Д. зазо́ру зазо́рам
В. зазо́р зазо́ры
Т. зазо́рам зазо́рамі
М. зазо́ры зазо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зазо́р, -ру м., тех. зазо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазо́р​II м., техн. зазо́р, -ру м.; (щель) шчы́ліна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазо́р​I м. (стыд) разг. со́рам, -му м., га́ньба, -бы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазо́р, ‑у, м.

Спец. Прамежак, шчыліна паміж прылеглымі паверхнямі. Павялічыць зазор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазо́р м. тэх. Spiel n -(e)s, Ábstand m -(e)s, Luft f -; Lücke f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

люфт, ‑у, М ‑фце, м.

Зазор паміж часткамі машыны. Люфт рулявога кола аўтамабіля.

[Ням. Luft — паветра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

szpara

ж. шчыліна; зазор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

люфт

(ням. Luft = паветра)

зазор паміж спалучанымі паверхнямі частак машыны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)