задзява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. задзява́ю задзява́ем
2-я ас. задзява́еш задзява́еце
3-я ас. задзява́е задзява́юць
Прошлы час
м. задзява́ў задзява́лі
ж. задзява́ла
н. задзява́ла
Загадны лад
2-я ас. задзява́й задзява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час задзява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

задзява́ць несов., разг. запря́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ánpöbeln

vt гру́ба звярта́цца (да каго-н.), задзява́ць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánstreifen

vi (an A) задзява́ць (за што-н.), кры́ху крана́цца (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Нага́йны ’?’ у песні, запісанай у Сакольскім павеце на Беласточчыне: Oj, wydu ja za worota / ne bere mene ochwota, / a mojemu mileńkomu / ne nahaj na robota (Кольб. 498). Укр. нага́йний разглядаецца як фанетычны варыянт прыметніка нагильний ’спешны, тэрміновы’ (Грынч.), гл. нагильны; аднак няяснасць семантыкі дапускае і іншыя версіі, напрыклад, сувязь са славен. nagajati ’раздражняць, надакучваць, назаляць, задзяваць’, якое Бязлай (2, 212) звязвае з *goditi, гл. год, згода. Паводле Мартынава (вусна), звязана з укр. негайний, негайно падкладны, неадкладна’, што ад гияти ’марудна рабіць’ (*gajati). Гл. гиітыся.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ánstechen

* vt

1) нако́лваць, начапля́ць

2) падбухто́рваць, задзява́ць, спакуша́ць

3) перан.

ángestochen kómmen* — быць тут як тут

ángestochen sein — разм. быць нападпі́тку

4) пачына́ць бо́чку (піва, віна)

5) пуска́ць у ход [эксплуата́цыю]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)