за́гарадзь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Тое, што і загарада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́гарадзь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. за́гарадзь за́гарадзі
Р. за́гарадзі за́гарадзей
за́гарадзяў
Д. за́гарадзі за́гарадзям
В. за́гарадзь за́гарадзі
Т. за́гараддзю за́гарадзямі
М. за́гарадзі за́гарадзях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

за́гарадзь ж.

1. (отгороженное место) заго́н м.;

2. и́згородь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́гарадзь, ‑і, ж.

1. Агароджа з жэрдак, дроту і пад.; плот. Дзядзька Харытон яшчэ вясной абнёс проса загараддзю з ядлоўцу. Бажко. Уперадзе загарадзь з калючага дроту. Дамашэвіч.

2. Абгароджанае, выгараджанае месца для жывёлы, птушак; загарада. Дзяўчаткі .. паспелі вынесці качанят з хлеўчука на двор і пусціць у загарадзь. Шыловіч. Па баках хлява загарадзі для кожнай паасобна каровы. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́гарадзь ж

1. (агароджа) Zaun m -(e)s, Zäune;

жыва́я за́гарадзь Hécke f -, -n;

2. (месца для жывёлы) Pferch m -(e)s, -e; Umzäunung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́гарадзь

1. Абгароджанае месца для жывёлы ў полі або ў лесе, а таксама каля хлява (БРС). Тое ж загарода, зы́гарада (Паст).

2. Загароджанае месца для пашы на выгане або каля гумна (Сміл. Шат.).

3. Наогул усякае абгароджанае месца (Слаўг.).

4. Агароджа (БРС). Тое ж загарода (БРС), зы́гарада (Паст.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

загаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Штучная перашкода для руху каго-, чаго-н.

Мінныя загароды.

Драцяная з.

2. Агароджа, загарадзь.

Заехаць за загароду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

corral [kəˈrɑ:l] n. AmE

1. за́гарадзь для жывёлы; за́гарадзь для ло́ўлі дзі́кіх жывёл

2. засло́н з або́зных паво́зак (вакол лагера)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мара́льнік, ‑а, м.

Гадавальнік маралаў (а таксама ізюбраў і плямістых аленяў); загарадзь для іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

railing [ˈreɪlɪŋ] n.

1. за́гарадзь, за́гарадка; плот, агаро́джа

2. рэ́йка; до́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)