завяшча́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
завяшча́льны |
завяшча́льная |
завяшча́льнае |
завяшча́льныя |
| Р. |
завяшча́льнага |
завяшча́льнай
завяшча́льнае |
завяшча́льнага |
завяшча́льных |
| Д. |
завяшча́льнаму |
завяшча́льнай |
завяшча́льнаму |
завяшча́льным |
| В. |
завяшча́льны (неадуш.)
завяшча́льнага (адуш.) |
завяшча́льную |
завяшча́льнае |
завяшча́льныя (неадуш.)
завяшча́льных (адуш.) |
| Т. |
завяшча́льным |
завяшча́льнай
завяшча́льнаю |
завяшча́льным |
завяшча́льнымі |
| М. |
завяшча́льным |
завяшча́льнай |
завяшча́льным |
завяшча́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
завяшча́льны завеща́тельный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завяшча́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да завяшчання. Завяшчальнае пісьмо.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завяшча́льны testamentárisch, Testaménts-;
завяшча́льнае распараджэ́нне die testamentárische Verfügung; Testaméntverfügung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
завяшча́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
Вусны або пісьмовы наказ, які змяшчае распараджэнні (пераважна аб маёмасці) на выпадак смерці.
Духоўнае з. (перан.: запавет нашчадкам, паслядоўнікам).
|| прым. завяшча́льны, -ая, -ае.
Завяшчальнае пісьмо.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
завеща́тельный завяшча́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
testamentary [ˌtestəˈmentri] adj. fml завяшча́льны;
a testamentary estate маёнтак, які́ перадаецца паво́дле завяшча́ння
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
legacja
ж.
1. дэпутацыя; пасольства;
2. уст. завяшчальны (дароўны) запіс
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
testamentárisch
1.
a завяшча́льны
éine ~e Verfügung — завяшча́льнае распараджэ́нне
~er Érbe — спадкае́мец, назва́ны [упамя́нуты] у завяшча́нні
2.
adv па завяшча́нні, зго́дна з завяшча́ннем
das ist ~ féstgelegt — гэ́та ўка́зана ў завяшча́нні
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)