заве́ршаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заве́ршаны заве́ршаная заве́ршанае заве́ршаныя
Р. заве́ршанага заве́ршанай
заве́ршанае		 заве́ршанага заве́ршаных
Д. заве́ршанаму заве́ршанай заве́ршанаму заве́ршаным
В. заве́ршаны (неадуш.)
заве́ршанага (адуш.)		 заве́ршаную заве́ршанае заве́ршаныя (неадуш.)
заве́ршаных (адуш.)
Т. заве́ршаным заве́ршанай
заве́ршанаю		 заве́ршаным заве́ршанымі
М. заве́ршаным заве́ршанай заве́ршаным заве́ршаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заве́ршаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заве́ршаны заве́ршаная заве́ршанае заве́ршаныя
Р. заве́ршанага заве́ршанай
заве́ршанае		 заве́ршанага заве́ршаных
Д. заве́ршанаму заве́ршанай заве́ршанаму заве́ршаным
В. заве́ршаны (неадуш.)
заве́ршанага (адуш.)		 заве́ршаную заве́ршанае заве́ршаныя (неадуш.)
заве́ршаных (адуш.)
Т. заве́ршаным заве́ршанай
заве́ршанаю		 заве́ршаным заве́ршанымі
М. заве́ршаным заве́ршанай заве́ршаным заве́ршаных

Кароткая форма: заве́ршана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заве́ршаны

1. завершённый;

2. завершённый;

1, 2 см. завяршы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́ршаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад завяршыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́ршаны volléndet; beéndet, (áb)geschlóssen; ábgetan

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

завершённый заве́ршаны, мног. пазаве́ршваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

довершённый даве́ршаны; заве́ршаны; см. доверши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

volléndet

a заве́ршаны, зако́нчаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мініяцю́ра, -ы, мн. -ы, -цю́р, ж.

1. Невялікі малюнак у фарбах у старадаўнім рукапісе, кнізе.

2. Невялікая карціна вельмі тонкай работы.

3. Мастацкі твор малой формы, завершаны па форме і думцы.

Тэатр мініяцюр.

◊

У мініяцюры — у зменшаным памеры.

|| прым. мініяцю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбудава́ны

1. (пра завершаны будынак) fértig gebáut;

2. (узноўлены) wíeder áufgebaut

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)