За́вайць

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. За́вайць
Р. За́вайці
Д. За́вайці
В. За́вайць
Т. За́вайццю
М. За́вайці

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Завайць (в.) 4/464; 7/393 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Завайць

т. 6, с. 492

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)