За́вайць

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. За́вайць
Р. За́вайці
Д. За́вайці
В. За́вайць
Т. За́вайццю
М. За́вайці

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)