за́вадзь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Невялікі заліў ракі ці возера з запаволеным цячэннем.

◊

Ціхая завадзь — бяспечнае, спакойнае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́вадзь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. за́вадзь за́вадзі
Р. за́вадзі за́вадзей
за́вадзяў
Д. за́вадзі за́вадзям
В. за́вадзь за́вадзі
Т. за́ваддзю за́вадзямі
М. за́вадзі за́вадзях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

за́вадзь ж. за́водь, зато́н м.;

◊ ці́хая з. — ти́хая за́водь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́вадзь, ‑і, ж.

Невялікі заліў рэчкі або возера з запаволеным цячэннем. Жыве [краснапёрка] звычайна ў сярэдніх пластах вады ў зацішных завадзях і затоках, акаймаваных высокімі зараснікамі травы і чароту. Матрунёнак.

•••

Ціхая завадзь — пра спакойнае, бяспечнае месца. Значыцца, жыве Вільня, бурліць! А яна [Алаіза] думала, што пасля Пецярбурга трапіць у ціхую завадзь. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завадзь

т. 6, с. 492

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

за́вадзь Затока, заліў (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ці́ністы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты цінай, у якім многа ціны. Ціністая завадзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oxbow

[ˈɑ:ksboʊ]

n.

1) ярмо́ n

2) за́вадзь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Кроўш ’бераг ракі, абрывісты бераг, завадзь’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. літ. kriaušis ’абрыў, круча, круты бераг’ (там жа, 2, 525). Запазычанне з літоўскай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Закля́ва ’завадзь’ (Сл. паўн.-зах.). Няясна. Магчыма, ад закла з суф. ‑ʼава (параўн. качава ’месца, дзе качаўся конь’, Сцяцко, Афікс. наз., 34), але што выражае суфікс?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)