забра́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забра́ны забра́ная забра́нае забра́ныя
Р. забра́нага забра́най
забра́нае		 забра́нага забра́ных
Д. забра́наму забра́най забра́наму забра́ным
В. забра́ны (неадуш.)
забра́нага (адуш.)		 забра́ную забра́нае забра́ныя (неадуш.)
забра́ных (адуш.)
Т. забра́ным забра́най
забра́наю		 забра́ным забра́нымі
М. забра́ным забра́най забра́ным забра́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забра́ны забра́ная забра́нае забра́ныя
Р. забра́нага забра́най
забра́нае		 забра́нага забра́ных
Д. забра́наму забра́най забра́наму забра́ным
В. забра́ны (неадуш.)
забра́нага (адуш.)		 забра́ную забра́нае забра́ныя (неадуш.)
забра́ных (адуш.)
Т. забра́ным забра́най
забра́наю		 забра́ным забра́нымі
М. забра́ным забра́най забра́ным забра́ных

Кароткая форма: забра́на.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забра́ны

1. за́бранный;

2. за́бранный, изъя́тый;

3. за́бранный, взя́тый;

4. взя́тый, при́нятый;

5. у́бранный;

1-5 см. забра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изъя́тый

1. канфіскава́ны, адабра́ны, забра́ны;

2. зня́ты; вы́ключаны; см. изъя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́бранный​I

1. забра́ны, мног. пазабіра́ны;

2. (взятый) узя́ты;

3. (купленный) набра́ны;

4. (полученный, приобретённый) узя́ты;

5. портн. зало́жаны; см. забрать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ото́бранный

1. узя́ты, забра́ны, мног. пазабіра́ны; (насильно) адабра́ны, мног. паадбіра́ны;

2. (выбранный) адабра́ны, мног. паадбіра́ны, вы́браны, мног. павыбіра́ны;

3. (о показаниях) узя́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у́бранный

1. прыня́ты; забра́ны; зня́ты, скру́чаны; падня́ты;

2. прыбра́ны;

3. убра́ны, прыбра́ны;

4. убра́ны; сабра́ны; скла́дзены; схава́ны;

5. увабра́ны, уме́шчаны;

6. зня́ты; вы́далены, вы́гнаны, прагна́ны; см. убра́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разабра́ць, -збяру́, -збярэ́ш, -збярэ́; -збяро́м, -збераце́, -збяру́ць; -збяры́; -забра́ны; зак.

1. што. Раз’яднаць, разняць што-н. на састаўныя часткі.

Р. гадзіннік.

Р. старую хату.

2. каго-што. Узяць усё, раскупіць.

Р. падручнікі.

Разабралі тавар.

3. што. Рассартаваць, прывесці ў парадак, размясціць у пэўным парадку.

Р. лісты.

Р. дакументы.

4. каго-што. Спарадкаваць, раздзяліўшы мяса і сала і іншыя часткі.

Р. кабана.

5. перан., што. Даследуючы, высветліць, даць ацэнку чаму-н.

Р. сачыненні вучняў.

Р. сказ па часцінах мовы.

6. перан., што. Распазнаць, адрозніць што-н.

Р. почырк.

Р. гатунак груш на смак.

Не р., што ён гаворыць.

7. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго (што). Ахапіць, апанаваць (пра пачуццё, жаданне і пад.; разм.).

Яе разабрала злосць.

Дзяцей разабрала цікавасць.

8. Выклікаць ап’яненне (разм.).

Яго разабрала (безас.) пасля шклянкі гарэлкі.

◊

Не разбяры-бяры (разм.) — пра што-н. вельмі заблытанае, незразумелае.

Разабраць па костачках (разм.) — дэталёва абмеркаваць, абгаварыць каго-, што-н.

(Усю) ноч разбяруць (разм.) — не будзе калі спаць.

|| незак. разбіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разбо́р, -у, м. (да 1—6 знач.) і разбо́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВІ́ЛЕНСКІ ТРО́ІЦКІ МАНАСТЫ́Р.Існаваў у 14 — пач. 20 ст. ў Вільні.

Узнік як праваслаўны пры царкве св. Тройцы, пабудаванай жонкай вял. кн. ВКЛ Альгерда Ульянай на месцы гібелі трох віленскіх пакутнікаў, першыя манахі ўпамінаюцца ў 1391. Адным з архімандрытаў быў Макарый (15 ст., пазней мітрапаліт кіеўскі). Спачатку манастыр існаваў на міласціну, потым атрымаў зямельныя ўладанні ад кн. Галоўчынскага і К.Астрожскага. Апошні пабудаваў мураваную Троіцкую царкву (каля 1514), у якой знаходзіўся абраз Маці Божай. У 16 ст. манастыр пад патранатам гараджан, потым — мітрапаліта. Пры царкве з 1589 існавала брацтва, якое мела прывілей на друкарню. У 1609 манастыр стаў уніяцкім, сярод яго архімандрытаў былі дзеячы уніяцкай царквы: І.Руцкі, Л.Крэўза, А.Дубовіч, Ф.Грабніцкі. Ва уніяцкі перыяд Віленскі Троіцкі манастыр атрымаў значныя зямельныя надзелы. У 1-й пал. 17 ст. дзейнічаў базыльянскі навіцыят. Пасля пажару 1706 пабудаваны новы манастырскі корпус.

Пасля Полацкага царкоўнага сабора 1839 манастыр зноў праваслаўны, у 1845 аднесены да 3-га класа, у ім размешчана Літ. духоўная семінарыя, амаль усе зямельныя ўладанні забраны ў казну. Для іканастаса Троіцкай царквы І.Л.Хруцкі намаляваў абразы. У час 1-й сусв. вайны манастыр спыніў існаванне.

А.А.Ярашэвіч.

т. 4, с. 168

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сведённый

1. зве́дзены, мног. пазво́джваны;

2. заве́дзены;

3. зня́ты, скі́нуты, зве́дзены;

4. зве́дзены, мног. пазво́джаны;

5. зве́дзены, вы́сечаны;

6. заве́дзены, мног. пазаво́джаны;

7. зве́дзены, ссу́нуты;

8. вы́ведзены, мног. павыво́джваны;

9. пераве́дзены;

10. зве́дзены (да чаго, у што);

11. пераве́дзены, зве́дзены;

12. зве́дзены, ску́рчаны, мног. паску́рчваны, скры́ўлены;

13. адабра́ны; забра́ны; укра́дзены, зве́дзены; см. свести́;

14. (сводный) уст. зво́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)